Dubbele pech en SecondLife

Als je in Afrika wordt geboren, heb je al een grote kans een moeilijk leven te moeten leiden, en als je dan ook nog eens een handicap hebt, betekent dat gewoon dubbele pech. Veel aandacht voor gehandicapten in de samenleving is er niet, omdat het al lastig genoeg is de ‘gewone’ boel draaiende te houden.

Hoog tijd om SecondLife te laten inspringen. Maandag begon de tweede computertraining voor mensen met een lichamelijke beperking. De afgelopen weken werd een aantal NGO’s bezocht die zich inzetten voor mensen met een handicap, zodat zij het nieuws over de training onder hun leden konden verspreiden. De trainingsruimte en het materiaal werden in orde gemaakt, en het wachten was op de nieuwe deelnemers. Er meldden zich aanvankelijk vijf mensen, van wie een in een rolstoel, toch wel een probleem zo dachten we, omdat de trainingsruimte zich (heel onhandig natuurlijk) op de eerste verdieping bevindt. Maar nee, de dame in kwestie, een pittige 24-jarige studente, klom uit haar rolstoel, deed haar slippers aan haar handen en kroop op haar knieën de trap op, ons in verbazing achterlatend. Geweldig om te zien hoe ze met haar handicap omgaat en zichzelf niet in de slachtofferrol plaatst zoals veel mensen hier doen! Ook de mevrouw zonder handen blijkt zich uitstekend te kunnen redden. Ze heeft het beste handschrift van allemaal en beschikt over een wonderbaarlijke coördinatie in haar stompjes, zodat ze probleemloos de toetsen op het toetsenbord kan indrukken.

De komende twaalf weken gaan de deelnemers zich drie ochtenden per week bezig houden met Microsoft Windows, Word, PowerPoint, Excel en internet/e-mail. Inmiddels hebben zich meer mensen aangemeld. De training is gratis, maar als teken van commitment moeten deelnemers wel zelf zorgen voor vervoer van en naar het trainingscentrum (vaak is dat een probleem), en als ze doof zijn een doventolk meenemen. Na afsluiting van de training ontvangen ze een certificaat en hebben ze met hun inzet zelf de hand gehad in de verbetering van hun toekomstperspectieven.

Om in aanmerking te kunnen komen voor subsidies en donaties, zodat in de toekomst meer van dergelijke trainingen gegeven kunnen worden en computerkennis in Uganda kan worden uitgebreid, zijn we met een klein team van SecondLife bezig met de oprichting van een NGO: ICT4all. Een hele klus om al het papierwerk voor elkaar te krijgen, maar met het enthousiasme van de deelnemers aan de computertraining in het achterhoofd is het de moeite meer dan waard!