B1: Acholi quarters

Gistermorgen (vrijdag 17 november) naar zone B1, bekend als Acholi Quarters. Het is de meest afgelegen en grootste zone met de armste mensen van Banda. Er wonen zo'n 10.000 mensen, vluchtelingen uit het noorden van het land (IDPs, internally displaced persons). Bedoeling was een bijeenkomst te houden in het kader van een microkredietprogramma, maar deze ging niet door vanwege een begrafenis van een van de oudere vrouwen in het dorp, dus de meeste mensen hadden andere dingen aan hun hoofd. In plaats van van de bijeenkomst door de wijk gelopen om de situatie te bestuderen. B1 ligt boven op een heuvel, helemaal achteraan in Banda. De mensen komen aan inkomsten door stenen te hakken uit de aanwezige groeve en ze vervolgens kleiner te bikken tot een heel klein formaat kiezel dat voor betonproductie wordt gebruikt. Daarnaast worden de eerder in mijn blog vermelde kralen gemaakt voor verkoop.

Ongelooflijk om de omstandigheden te zien waarin de mensen werken. De groeve is enorm diep; de grote stenen worden in de brandende zon handmatig losgeslagen en naar boven gesleept voor verdere verwerking. Iedereen neemt een berg stenen voor zijn of haar rekening en hakt ze net een maatje kleiner, zodat aan het einde een berg met ministeentjes ontstaat.

En na een kwartiertje zaten we dan ineens bij de begrafenis van de overleden vrouw. Ergens tussen een paar hutjes waren een paar zeilen gespannen tegen de zon en was de dienst net begonnen. Gelukkig waren we met enkele CDW's (Community Development Workers) van BCDP, we waren van harte welkom en de mensen (een stuk of 125) keken niet al te vreemd op. Iedereen was op z'n paasbest gekleed. De dienst was in het Acholi (Luganda was niet veel beter geweest want behalve een paar zinnetjes versta ik er toch niets van) maar gelukkig werden sommige stukken ook nog een keer in het Engels over gedaan. En uiteraard werd er gezongen, ontzettend mooi, dus het was een heel bijzonder om dit mee te maken, vooral als je ervan uitgaat dat je een vergadering gaat bijwonen.

Overigens houden ze hier erg van vergaderen; deze week stonden er een stuk of zes op het programma. Niets ernstigs op zich, maar je moet wel van wachten houden. Als een bijeenkomst voor 15.00 staat gepland, kun je ervan uitgaan dat er ongeveer om 16.30 wordt begonnen. Maar goed, we zijn in Afrika dus doen maar zoals de Afrikanen doen :-)