Visum verlengen: verplicht lang weekend Kenia!

Het was weer zo ver: een nieuw visum nodig. Strikt genomen was het vorige eigenlijk al drie weken verlopen, en was het hoog tijd om even het land te verlaten en een paar dagen later weer binnen te komen (ik wilde niet nog een keer een verhaal houden bij Immigration in Kampala, die instanties werken op mijn zenuwen). Keuze was gevallen op Kenia, omdat het redelijk dicht bij is, en Kisumu, na Nairobi en Mombasa de derde stad van het land, leuk en veilig scheen te zijn. Hoog tijd om dat met Edith te gaan onderzoeken!

Het was zaterdagochtend zes uur nog redelijk spannend om de bus te bereiken: hele nacht regen en stikdonker, geen boda te bekennen, Reinier de sleutels kwijt geraakt maar toch ook weer niet, maar uiteindelijk wisten we ons dan toch op tijd bij Akamba te melden. Prima busrit, al was het net een voortzetting van het tripje naar Didi’s World met alle gaten in de weg waar de chauffeur met flinke snelheid overheen wist te crossen! Onderweg zowaar nog wat BCDP- en Kidogo-zaken besproken. Aan de grens was het wel even spannend, maar uiteindelijk werd er niets gezegd over mijn verlopen visum of Ediths twee paspoorten, waarvan een met gaten (met uitzondering van de visumpagina). Visum voor Kenia krijgen was ook geen probleem, al kostte het wat tijd (dubbele formulieren invullen) en geld ($50 in plaats van de $20 waar we op hadden gerekend), maar even later liepen we dan toch echt Kenia binnen. Wat er (met uitzondering van het superstrakke asfalt) niet noemenswaardig anders uit ziet dan Uganda, maar dat hadden we ook niet verwacht.

Kisumu leek bij aankomst ’s middags rond twee uur verlaten! Na een Italiaanse lunch een klein en simpel (maar leuk en schoon) hotelletje gescoord voor de eerste nacht. Voor de overige nachten zaten we zeer prima in Nyanza Club Hotel, een echte oude Engelse club waarvan oorspronkelijk alleen mannen lid mochten worden, maar tegenwoordig ook vrouwen (hoewel alleen als echtgenote-van). Misschien ken je het wel uit Out of Africa. Tennisbanen, golfbaan, squashbanen, heerlijk zwembad, kamer met Barbie-roze bedden en een enorm balkon uitkijkend op het Victoriameer. In een gesprek met de voorzitter van de club en een senior member op de laatste avond het onderwerp ‘homo’s en de club’ aangezwengeld, maar nee, dat kon toch echt niet, een homo als lid. Al was de vorige voorzitter wel een blanke homo met een minderjarig Afrikaans vriendje. Dat kon dan blijkbaar wel?!

Niet dat we het hele weekend niets hebben gedaan aan het zwembad trouwens. Vaag lokaal ‘hotel’ bezocht, wat uiteindelijk een enorm restaurantachtig iets bleek waar alle inwoners van de stad vis en ugali (in Uganda posho, in Zuid-Afrika mieliepap) komen eten, met uitzicht op het meer, Kibuye-markt afgestruind en tassen, stof en koffie gekocht, foute maar ook weer leuke feel-good film gezien (Music & Lyrics, die Edith al gezien bleek te hebben, maar ze had de titel niet herkend ;-) …), museum bekeken, in diverse lokale en minder lokale tentjes uit eten geweest, en – last but not least – ons in de Mega City vergaapt aan alle dingen die in Kenia in de supermarkt te koop zijn. Want al met al is Uganda best achtergebleven bij de rest van Oost-Afrika. Even waanden we ons dan ook in het paradijs.

Het is best heet in Kisumu, en lopen was ons een beetje te veel gevraagd, vooral vanwege de uitgestrektheid van de stad, dus hebben we ons verplaatst met lokaal vervoer: fietsboda (ideaal voor sightseeing), tuktuk (dat was helemaal een kermisattractie) en een hele oude Peugeot-taxi, zo’n vierkante, uit 1978.

Al met al zeker geen straf, al volgde het tripje natuurlijk wel redelijk snel op dat naar Ssese. Maar goed, het was noodzakelijk, ik wil tenslotte nog even wat nuttige dingen in Uganda blijven doen. Gelukkig was het zeer eenvoudig om Uganda weer in te komen. De douanemeneer heette ons van harte welkom in zijn land, met de vriendelijke mensen, het lokale eten, het lekkere weer… Het enige dat ik hoefde te doen voor mijn stempel was beloven dat ik met ‘m zou trouwen. Dat heb ik dus maar gedaan. Alles voor de zaak!