Rwanda: de hoop voor Afrika?

Na een halve dag Rwanda wil ik niet meteen al te optimistisch zijn, maar het lijkt er toch echt op dat het misschien ooit nog goed gaat komen met Afrika! Het land kreeg natuurlijk meteen een goede kans toen de internationale gemeenschap in de gaten kreeg hoe ze gefaald had in de aanloop naar en tijdens de genocide en daarom maar een heleboel geld in de heropbouw van Rwanda besloot te pompen, maar toch.

De stad is schoon (er staan zelfs afvalbakken), er zijn heerlijke stokbroodjes te krijgen van minder dan drie dagen oud, er zijn net als in Uganda boda-boda’s, maar de jongens dragen een hesje om herkenbaar te zijn en een helm (zelfs de passagiers krijgt een helm!), er ligt heerlijk glad asfalt zonder gaten en het principe van een zebrapad lijkt ook door het auto- en boda-verkeer begrepen te worden. Het gebruik van Engels wordt gestimuleerd om beter mee te kunnen doen in de wereld door in het basis- en voortgezet onderwijs evenveel tijd aan Engels als Frans te besteden en op de universiteit wordt in het Engels college gegeven.

En het meest on-Afrikaanse: in 2005 werd het gebruik van plastic tasjes, die werkelijk OVERAL in Afrika in enorme hoeveelheden rondslingeren, te verbieden! In de supermarkt kun je tegen betaling een stevige, papieren zak of gebloemd boodschappentasje kopen en in een gewone winkel wordt wel gevraagd of je een bonnetje bij je aankoop wilt, maar een tasje wordt niet aangeboden. Bij binnenkomst in het land wordt baggage gecontroleerd op verboden artikelen, en ik verwachtte min of meer dat mijn zakmes geconfisceerd zou worden. Maar nee, het enige dat ik moest achterlaten was een zakje van de Uchumi, dat te dun werd bevonden… Hoopgevend!