Op huizenjacht

Inmiddels zitten we alweer bijna een maand in ons kasteeltje in Nakasero en dat is heel leuk, maar het is wel de bedoeling dat ik uiteindelijk een plekje voor mezelf krijg, want aan een beetje privacy heb ik wel behoefte. En Mo ook. Dus maandag op pad geweest met makelaar Ronald van Eastlands en een aantal woningen bekeken. Overigens ging het bijna al mis voordat we bij het eerste huis waren; veel te hoge snelheid van onze meneer en een minibusje van rechts dat geen voorrang gaf zorgden op een haar na voor een landing in de enorme greppel naast de weg.

Al met al een hoop woningen gezien, waarvan één perfect. Nogal boven budget, maar de verhuurster wilde wel wat aan de prijs doen. Donderdag naar het kantoor om het contract met madam te tekenen, toen bleek dat ze het voor minimaal twee jaar wilde verhuren. Helaas had de makelaar van tevoren geen mogelijkheid gehad me over een creatieve liegconstructie die ze vaak toepassen in te lichten, dus was het al te laat toen ik zei dat ik voor tien maanden iets zoek in plaats van voor twee jaar. Heel erg jammer, maar het was bij de kennismaking al geen liefde op het eerste gezicht tussen mevrouw (een erg hooghartig Afrikaans tiepje) en mij, dus een gezonde basis was er so wie so al niet. Wel meteen een goede kennismaking met de Afrikaanse manier van zakendoen. Zie foto voor het huis dat het niet is geworden. Jammer, nietwaar?!

Eastlands vond het zo vervelend dat het allemaal was misgelopen, dat ze meteen actie hebben ondernomen en naar andere mogelijkheden zijn gaan zoeken (die niet in de mappen met hun huizenbestand staan). Vrijdag weer op stap en uiteindelijk bij een flatje uitgekomen (zie foto, niet zo leuk als het huisje maar wel minder afgelegen gelegen) in Ntinda, een gezellige buurt niet zo ver van Banda, met leuke restaurantjes, winkeltjes etc. Hopelijk wordt het maandag allemaal afgerond met de verhuurder en woon ik hier vanaf 1 januari. En is het bouwpuin opgeruimd en een gazonnetje met planten aangelegd (woning is vers gebouwd). We zullen zien.