De plannen van BCDP voor Banda in 2007

Voor afgelopen vrijdag, 12 januari, stond een belangrijke vergadering voor BCDP en de mensen van Banda op het programma: de ‘way forward’ voor 2007. Deze bijeenkomst is het logische vervolg op de evaluatie die in december plaatsvond, en ook deze keer hebben Chris K., Mo en ik op erg ICA-achtige wijze (zelf weinig praten, goed voorbereiden en de mensen vooral zelf hard aan het werk zetten en actief houden) onze voorbereidingen gepleegd. Plan was om 14.00 te beginnen, maar uiteraard was dit meer een richtlijn dan een feit en toen er op het aanvangstijdstip nog niemand zich had gemeld, maakten we ons dan ook totaal geen zorgen. Het moment van wachten was wederom aangebroken.

Rond vieren was er echter nog steeds maar een handjevol mensen aanwezig, ten eerste veel te weinig mensen om de activiteiten die op het programma stonden fatsoenlijk uit te voeren, en ten tweede was nog niet eens het minimum aantal personen aanwezig om beslissingen te mogen nemen. Dus tijd om eens aan Chris K. te vragen wat ‘ie er allemaal van vond. Want een uur of anderhalf te laat, dat is in Afrika normaal, maar als de voorzitter en vice-voorzitter van de organisatie twee uur na afspraak nog steeds in geen velden of wegen te bekennen zijn, dan vind ik dat persoonlijk niet echt getuigen van commitment aan de 20.000 bewoners van Banda, waarvoor BCDP zich zegt in te zetten. Daar was meneer het wel mee eens en ook voelde ‘ie er wel voor om het in plaats van de plannen voor het komende jaar te hebben een praatje te houden over het gebrek aan moreel. Wat natuurlijk erg welkom was, maar niet geheel op z’n plaats, want de mensen die aanwezig waren, WAREN er natuurlijk wel (hoewel de meeste te laat). Het ging om de rest die het om de een of andere reden niet nodig vond om te komen. Al met al kwam het er op neer dat iedereen welkom was, maar er (nog) niet genoeg mensen aanwezig waren. En vervolgens gaf meneer het woord aan Floor, want het was wel handig als de mzungus ook iets te zeggen hadden over dit alles. Over lastige situaties gesproken….. Op de een of andere manier heb ik me er wel behoorlijk uit gered door vooral waardering uit te spreken voor de mensen die wel aanwezig waren en daarnaast te benadrukken dat iedereen bij elkaar was om belangrijke beslissingen voor de mensen in Banda te nemen, en dat niet kan worden gedaan door zo’n (te) kleine vertegenwoordiging van de gemeenschap. En dat we het een andere keer vooral nog een keer moeten proberen. Natuurlijk wilde een aantal mensen alsnog gaan beginnen, maar we hebben voet bij stuk gehouden met het argument van quorum als belangrijkste reden. En daar konden ze het mee doen. Volgende week zaterdag om 14.00 gaan we een nieuwe poging wagen.

Sommige aanwezigen vonden het erg vervelend voor Flo en Mo, maar persoonlijk heb ik het vooral als frustrerend ervaren. Wat mij betreft hadden we tot zondagavond zitten wachten op voldoende mensen, maar wat het teleurstellende was, is dat een heleboel mensen het blijkbaar niet belangrijk vinden wat er in Banda gaat gebeuren het komende jaar. Dan ga je toch vraagtekens zetten bij de goede bedoelingen van de organisatie voor de gemeenschap. En daarnaast heb ik mezelf voor de zoveelste keer de afgelopen maanden de vraag gesteld of het ooit nog goed gaat komen met dit continent.